DERTLİ DAĞIM
Yüce dağım,hep karlısın
Neden böyle dumanlısın.?
Eksilmezmi kar’ın senin,?
Neden böyle bembeyazsın..?
Hep beyazdır başın senin,
Hiç bitmezmi kışın senin.?
Çokmu soğuk üşüyorsun.?
Hiç sevmezmi YÂR’in seni..?
Uçurmuşsun huma kuşun,
Mahzunlaştı bak duruşun.
Niye çağlar gözyaşların,?
Benim gibi efkârlısın..?
Kurumuş hep al güllerin.
Ötmez olmuş bülbüllerin,
Viran olmuş bak ellerin,
Benim gibi lâl olmuşsun..
Gel seninle dertleşelim,
Dertlerini hep dinlerim..
Ben’de bir sırdaş isterim.
Söylemem yada sırların..
İkimizde yaralıyız,
Efkârlıyız,sevdalıyız.
Hem ağlarız,hem söyleriz.
Benim gibi,dertli dağım...
Aşıklara yurt olmuşsun,
Kara kışa yar olmuşsun,
Kuşa,kurda var olmuşsun,
Ne enginsin,dertli dağım.!
Sevdalının zordur hali,
Konuşamaz lâl’dır dili.
Çilelidir YÂR menzili,
Dile verme dertli dağım..
İşte geldim,ben giderim,
Fefasızdan hep çekerim.
Gâyri YÂR’i de neylerim
Ele verme dertli dağım...
Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ
Bu ne efkâr bu ne gamdır .?
Dayanır'mı buna bir can.?
Ağırlardım seni amma,
Ne hancı'yım nede han'ım
