شلیک، گلوله، کلاشنیکف، آر.پی.جی، این ها واژه هایی است که تداعی کنندۀ جنگ اند اما حالا، در خیابان های شهرهای بزرگ که فرسنگ ها هم از جبهه های جنگ دور هستند، مردان مسلح به این سلاح های سنگین، رعب و وحشت می آفرینند. یکی از نخستین نوع از این گونه حملات گسترده به شهروندان توسط تروریست ها، واقعۀ حملۀ همزمان به هفت هدف مختلف از جمله هتل تاج محل در شهر بمبئی بود. روز ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸، ده عضو گروه تروریستی لشگر طیب به این هتل حمله کردند. طی سه روز رد و بدل آتش میان نیروهای پلیس و تروریست ها، ۱۶۴ نفر جان باختند.
حمله به مرکز خرید شهر نایروبی در کنیا نیز نمونه دیگری از این حملات تروریستی است که نشان می دهد آنها از قربانی کردن بی گناهان هیچ ابایی ندارند. روز بیست و یکم نوامبر ۲۰۱۳، مرکز تجاری وست گیت در نایروبی به خون کشیده شد و طی ۴ روز، دست کم ۶۸ نفر کشته و بیش از ۲۰۰ نفر نیز مجروح شدند. گروه اسلامگرای الشباب مسوولیت این گروگان گیری و کشتار را بعهده گرفت.
در حمله به هفته نامۀ شارلی ابدو هم همین خونسردی و اطمینان از اینکه باید اهداف شان را به قتل برسانند، دیده می شود.
کلود مونیکه، یکی از ر
