เธอไม่ใช่คนที่ควรรักเลย เธอไม่ใช่คนที่ควรให้ใจ
You’re not the person whom I should love, you’re not the person to whom I should give my heart
ไม่ใช่คนที่ควรคิดถึงและฝันใฝ่
You’re not the person whom I should think and dream about
เธอไม่ได้เป็นของฉัน
You’re not mine
และไม่ใช่คนที่ควรเผลอมอง ไม่ใช่คนที่ควรเผลอใจ
And you’re not the person whom I should absently look at, you’re not the person whom I should be distracted by
ทุกเวลาที่เราสองคนนั้นได้ชิดใกล้ ก็บอกตัวเองทุกครั้ง
Every time the two of us are near, I tell myself every time
ว่าอย่าไปรักเธอ อย่าทำหัวใจให้มันหวั่นไหว
Don’t go loving her, don’t make your heart nervous
แต่ยิ่งห้ามเท่าไร ใจยิ่งไม่ยอมฟัง
But the more I forbid myself, the more my heart refuses to listen
(*) ทั้งที่ผิดก็ยังรัก ไม่เข้าใจ ก็ยังคิดถึงเรื่อยไป
Even though it’s wrong, I still love you, I don’t understand, but I still continuously think of you
จะหยุดตัวเองเท่าไร มันก็ทำไม่เคยไหว
However I stop myself, I can never do it
ยังอยากจะรักไม่เข้าใจ ก็ไม่รู้ว่าฉันต้องทำยังไง
I still want to love you, I don’t understand, I don’t know what I should do
เก็บอาการเท่าไร ยิ่งทรมานหัวใจตัวเองขึ้นทุกวัน
However I hide the feelings inside, the more it tortures my heart every day
ไม่อยากจะทำให้ใครเสียใจ ไม่อยากจะทำให้ใครแยกทาง
I don’t want to make anyone sad, I don’t want to cause anyone to break up
ทั้งที่คนที่ควรคู่เธอและเคียงข้าง มันไม่ใช่คนอย่างฉัน
Even though the person who’s right for you and is beside you isn’t a guy like me
(**) ไม่อยากจะรักเธอ แต่หัวใจมันยังหวั่นไหว
I don’t want to love you, but my heart is still shaken
และยิ่งห้ามเท่าไร ใจยิ่งไม่ยอมฟัง
And the more I forbid myself, the more my heart refuses to listen
(*,**,*)
เก็บอาการเท่าไร ยิ่งทรมานหัวใจ เหลือเกิน
The more I hide the feelings inside, the more it tortures my heart so much
