Monika Çela është vetëm 23 vjeç dhe ka qysh bebe 6 muajsh që bën transfuzionin e gjakut. Ajo është nga Bitaj, një fshat 1 orë larg Kolonjës së Lushnjës dhe Monikës i duhet të udhëtojë 1 orë në këmbë për të shkuar në Lushnjë dhe të bëjë transfuzionin.
?Dhuruesit janë shumë të paktë në këtë vend që jemi ne dhe është shumë e vështirë që ne të marrim gjak. Ndonjëherë kur nuk ka pasur dhe kanë dhënë prindërit, babi sidomos për mua, prapë atij s?i lejohet se nuk është mirë vetë me shëndet, por prapë e bën këtë gjë?, thotë ajo.
Aktualisht jeton në Tiranë ku edhe studion për Grafikë Dizajn. Jetesa në kryeqytet për të është e vështirë, pas i duhet të udhëtojë një herë në 21 ditë drejt Lushnjës për të marrë gjak, për të cilin shpesh has edhe në mungesë të tij.
?Kur shkoj për të marrë transfuzionin, ndonjëherë stepem them ?obobo çfarë do bëhet me mua?. Por kam gjetur mbështetje pasi besoj tek Zoti dhe i lutem atij që çdo gjë të shkojë mirë?, tha Monika.
Jeta për të nuk është aspak e lehtë, dhe jo vetëm për shkak të mungesës së të ardhurave, që familja nuk mundet t?ia sigurojë, por edhe pamundësia për të bërë çfarëdolloj pune.
