เมื่อความสุขมวลรวมประชาชาติไม่ใช่แค่วาทกรรมที่สวยงามในแผ่นกระดาษ และภูฏานไม่ใช่ยูโทเปีย ร่วมกันค้นหารูปธรรมของความสุขแบบคนภูฏานผ่านศาสนา พระราชา และรูปแบบการปกครอง
พบกับอัตลักษณ์ของศาสนาพุทธวัชรยานนิกายหลักในวัดตัมชิงอันเก่าแก่ และการเว้นพื้นที่ในการเผยแพร่ศาสนาของนิกายรองอย่างนิงมะ สัมผัสโมงยามแห่งความสุขของคนภูฏานในพิธีเฉลิมฉลองวันคล้ายวันพระราชสมภพพระราชบิดาของกษัตริย์จิกมี และเยี่ยมชมความงามของพูนาคาซ็อง สถานที่ทำงานของเหล่าราชการที่ยกวัดเข้าไปไว้ข้างใน
