เหตุการณ์ความไม่สงบปะทุขึ้นทางตอนใต้ของประเทศฟิลิปปินส์ผลักดันให้ผู้คนส่วนหนึ่งจำต้องอพยพจากบ้านเกิด ชาวซูลู เป็นหนึ่งในผู้อพยพที่ล่องเรือเรื่อยมาจนขึ้นฝั่งที่เกาะบอร์เนียวในเขตของมาเลเซียนับจากนั้นชีวิตใหม่ของพวกเขาได้เริ่มต้นขึ้นที่นี่ มีชาวซูลูไม่น้อยที่ตัดสินใจมาใช้ชีวิตกันอยู่บนบก พวกเขาอาศัยรวมอยู่กับชาวบาจาวและชาวมาเลย์ ในชุมชนริมน้ำของเมืองเซมโปน่า นอกจากนี้ยังมีชุมชนเล็กๆ ของผู้อพยพชาวฟิลิปปินส์ กระจายอยู่ทั่วบริเวณทะเล มีลักษณะเป็นหมู่บ้านเล็กๆ กลางทะเล อาชีพหลักของชาวบ้านคือการทำนาสาหร่าย สิ่งนี้คือภูมิปัญญาที่ติดตัวมาจากถิ่นฐานดั้งเดิมในฟิลิปปินส์ ที่สร้างทั้งรายได้และความยั่งยืนให้แก่ชุมชนของพวกเขา
