Unutur muyum sen bir başkasından bahsederken ellerimdeki çay bardağının kırılışını, kanları... Sinirden duvarlara vurup incittiğin ellerini... Ve gi...ttiğin gün içtiğim ilk sigaranın başımı nasıl döndürdüğünü...Unutabilir miyim bir kaldırımda küçük bir kediye sevdamızı, sevdanı anlattığını... Ki sen kaldırımlara yazdın ve kaldırımlarda yaşadın bir aşkın tarihini, kendi tarihini unutarak... Unutmam prensim... Yıllar geçti unutmadım... Sensizliği de unutmadım, yaşanmamış yıllar yokluğun kadar acıttı canımı, yüreğimi... Şimdi ben unutulmaz, vazgeçilmez dediğim seni bıraktım bir yalnızlık uçurumunun başında... İstersen Bırak kendini o boşluğa ya da dönüp hızlı adımlarla yürü bana gelen yollarda... Dün olduğu gibi bugün de kapım açık sana... Hem evimin, hem de yüreğimin kapısı..
